Hoe je koffieverslaving herkent en hoe je er vanaf komt

DE MEEST POPULAIRE DRUG IN DE WERELD

Decafeïnein koffie staat bekend om zijn psychoactieve werking. Net als andere psychostimulerende middelen zoals cocaïne en amfetamine heeft cafeïne soortgelijke activerende en versterkende eigenschappen. Deze effecten zijn echter milder voor cafeïne.

Wat cafeïne ook tot een drug maakt, is het feit dat het verslavend kan zijn. De manier om verslaafd te raken aan cafeïne, of aan koffie, is door regelmatig grote hoeveelheden koffie te drinken. De vatbaarheid voor cafeïneverslaving wordt voornamelijk bepaald door het voortdurend drinken van grote hoeveelheden koffie en cafeïnehoudende dranken en deels door genetische aanleg.

EEN KOP KOFFIE ALS BELONING VOOR DE HERSENEN

Cafeïne beïnvloedt het zogenaamde "beloningscentrum" in de hersenen. Dit effect is veel kleiner dan bij andere verslavende stoffen zoals cocaïne. Toch is het verantwoordelijk voor de toename van dopamine, dat vooral als motivator in ons lichaam functioneert .

Het geeft ons de plezierige gevoelens die vaak geassocieerd worden met verslaving. Met het verlangen deze gevoelens te verkrijgen ,proberen we te herhalen wat ons plezier bracht. De bovengenoemde geneesmiddelen werken volgens dit principe, hoewel het effect bij koffie minder is.

SPECIFIEKE CAFEÏNE-AFHANKELIJKHEID

Interessant is dan het resultaat van een studie die het effect beschrijft van cafeïneonthouding op veranderingen in de cerebrale bloedstroom, het EEG en subjectieve gewaarwordingen, maar zonder het specifieke belonings- en afhankelijkheidscircuit te beïnvloeden.

Vanuit dit perspectief wordt cafeïneafhankelijkheid niet beschouwd als een stoornis in het gebruik van stoffen. Cafeïneverslaving wordt alleen ondersteund door het stimulerende effect ervan en ons verlangen naar waakzaamheid.

BEN JE VERSLAAFD AAN CAFEÏNE?

Of iemand verslaafd is aan cafeïne is gebaseerd op zijn ontwenningsverschijnselen. Volgens het Diagnostic and Static Manual of Mental Disorders zijn de volgende symptomen kenmerkend voor problematisch koffie- of cafeïnegebruik:

  • Als je voortdurend hunkert naar cafeïne, het ongecontroleerd gebruikt, en er niet in slaagt te minderen,
  • ublijft cafeïne gebruiken ondanks lichamelijke of psychische problemen die waarschijnlijk samenhangen met het drinken van koffie,
  • meer koffiedrinken en vaker dan je van plan was,
  • jecafeïne inname je beperkt op je werk of in je school- of thuistaken,
  • ervaar je een verhoogde tolerantie voor cafeïne, dus heb je steeds meer cafeïne nodig.

RISKANTE HOEVEELHEID KOFFIE

Mensen die meer dan 400 mg cafeïne per dagconsumeren , wat neerkomt op ongeveer 4 koppen koffie , zullenwaarschijnlijk een cafeïneafhankelijkheid ontwikkelen . Als u een van deze zware koffiedrinkers bent, kunt u enkele van de negatieve effecten van koffie ervaren, zoals slaapstoornissen, hoofdpijn, prikkelbaarheid, verhoogde hartslag, nervositeit, en mogelijk misselijkheid of spiertrillingen.

ONTWENNINGSVERSCHIJNSELEN

Deze bijwerkingen van koffie zijn een bijwerking van ontwenning - stoppen met cafeïne. Als u besluit te stoppen met cafeïne, kunt u last krijgen van ontwenningsverschijnselen zoalsminder energie en slaperigheid, concentratieproblemen en depressie. Een typisch symptoom van cafeïneontwenning is hoofdpijn. Cafeïne vernauwt de bloedvaten en zodra het effect ervan is uitgewerkt en de bloedvaten in de hersenen zich ontspannen, veroorzaakt deze verandering migraine en impulshoofdpijn.

Door het vermogen van cafeïne om adenosinereceptoren te blokkeren, zal ons lichaam het aantal receptoren verhogen omvermoeidheid, veroorzaakt door de natuurlijke insluiting van adenosine op deze plaatsen, te voorkomen . Na cafeïneontwenning heeftadenosine dan meer plaatsen om vast te zitten, wat het gevoel van slaperigheid versterkt.

GELEIDELIJKE VERMINDERING VAN CAFEÏNE

We kunnendeze onaangename toestanden verminderen als we beginnen met het geleidelijk afbouwen van cafeïne over meerdere dagen, in plaats van plotseling koffie en cafeïnehoudende dranken te verbieden.De meeste ontwenningsverschijnselen verdwijnen dan, meestal binnen 7-12 dagen na vermindering van de cafeïneconsumptie, en ons lichaam "herstelt" zich in wezen naar zijn basisniveau, zonder cafeïne.

Bij het verminderen van cafeïne is het aanbevolen om een deel van de koffie te vervangen door een cafeïnevrije drank, of decafeïne-inname te verminderen door koffie te vervangen door thee. De basisaanpak van koffieonthouding is het gebruik van natuurlijke middelen om de slaperigheid te verlichten. Een glas koud water of een korte wandeling kan hierbij helpen.

GENEN EN HET VERMOGEN VAN HET LICHAAM OM CAFEÏNE TE VERWERKEN...

Koffie is in de eerste plaats onze favoriete gewoonte. Het vermogen van ons lichaam om zich aan te passen aan cafeïne kan er echter toe leiden dat we te veel koffie drinken in een hoger volume dan ons lichaam zonder negatieve effecten kan verwerken. De preventie tegen cafeïneverslaving is matig gebruik met af en toe vasten.

Ideale koffieconsumptie wordt deels bepaald door onze genetische aanleg. De enzymen CYP1A2*1A en CYP1A2*1F bepalen dus hoe we koffie kunnen metaboliseren. De vermelde limiet van 4 kopjes koffie per dag kan veel hoger liggen voor een "trage koffiestofwisselaar", d.w.z. iemand met het CYP1A2*1F-gen, en de negatieve effecten van koffieafhankelijkheid of -onthouding kunnen zelfs bij regelmatige lagere doses cafeïne per dag voelbaar zijn.

IDEAAL KOFFIEGEBRUIK

U kuntuw optimale koffiedosis over de dag verspreiden door microdoseringvoor de beste effectiviteit. Houd ook rekening met uw circadiane ritme, dat bepalend is voor slaappatronen, waakzaamheid en cortisolproductie.

Het hormoon cortisol wordt door onze interne biologische klok in golven in het lichaam uitgescheiden, voornamelijk 's ochtends en rond het middaguur. De tijd voor koffie met betrekking tot deze natuurlijke cyclus valt dan rond 10 uur en na de lunch. De laatste koffie moet worden genomen tussen 14 en 16 uur, rekening houdend met ons slaapschema.

Bronnen:

Sigmon, S. C., Herning, R. I., Better, W., Cadet, J. L., & Griffiths, R. R. (2009). Caffeine withdrawal, acute effects, tolerance, and absence of net beneficial effects of chronic administration: cerebral blood flow velocity, quantitative EEG, and subjective effects. Psychopharmacology, 204(4), 573-585. https://doi.org/10.1007/s00213-009-1489-4

Aanbevolen producten12